Dierenartsen waarschuwen hondeneigenaren om goed op te letten bij het uitlaten voor grasaren.
De harde, stekelige aar  kan diep in het oor, de neus of onder de huid van een hond kruipen.
De grasaren kunnen ook tussen de tenen van honden terechtkomen, als ze door het hoge gras lopen.
In het vervelendste geval kan het scherpe puntje van de aar de huid van het dier doorboren.
De grasaar kan vervolgens door het lichaam van het beest 'wandelen'.
Door de hoek waarin de stugge haren van de grasaar staan, kunnen ze niet terug.
"Ze vouwen uit als een paraplu.

Grasaren bloeien in de zomermaanden en staan meestal op plekken waar weinig of niet wordt gemaaid.
Ook al is er gemaaid dan dient er rekening mee worden gehouden dat de grasaren nog steeds voor flinke schade kunnen zorgen als ze op de grond of tussen het gras liggen.
Belangrijk is daarom dat je je bouvier goed controleert na het uitlaten als ze door het gras hebben gelopen.
Door de dikke vacht valt een grasaar niet altijd op en onopgemerkt kunnen ze door de huid heendringen.
Het resultaat is een omsteking op de plek waar de grasaar is binnengedrongen.
Is de grasaar eenmaal binnengedrongen in het lichaan dan is operatief ingrijpen onvermijdelijk.
Tot levensgevaarlijke situatie lijdt het bij honden zelden, tenzij de grasaar in de borstkas of in de longen terecht komt

De deirenartsen waarschuwen baasjes niet op eigen houtje antibioticakuren moeten gaan bestellen als ze een ontstekking door een grasaar bij hun hond ontdekken. Daarmee gaat de ontsteking of bult misschien wel weg, maar de grasaar niet.
De grasaar kan zelfs ingekapseld raken.
Met als gevolg dat het kruipertje helemaal lastig te vinden is.

© 2024 Vereniging Boe4